Λίγο έρωτας και πολλή Μαλβίνα!
2021-02-03
Το κέντρο του σεισμού...
2019-12-05
Λένε πως ένα λάθος που επαναλαμβάνεται είναι επιλογή. Μα είμαστε άνθρωποι και συχνά επαναλαμβάνουμε όσα αποτύχαμε ή δεν καταφέραμε να διορθώσουμε. Λάθος, σωστό, λογικό, ίσως για άλλους παράλογο, όλα είναι κομμάτια από το μεγάλο παζλ του χαρακτήρα μας...
Καταλήγουμε εν τέλει σιωπηλοί, με εκείνο το άσχημο βλέμμα, το φλύαρο, που όλο λέμε θα κλείσουμε στο συρτάρι. Παρερμηνεύουμε, παρεξηγούμε, διακόπτουμε, πριν καν μας πουν, τη σκέψη τους ολόκληρη. Με τέτοια αντιμετώπιση δεν γίνεται ουσιαστικά διάλογος, αλλά δύο παράλληλοι μονόλογοι καθένας στο θέμα του. Και δώστου να ανεβαίνουν οι τόνοι και δίνουν και παίρνουν τα συμπλέγματα, οι σπόντες.
Πώς περιμένουμε να ηρεμήσουμε έπειτα το συνομιλητή μας, όταν δεν κάνουμε ένα βήμα πίσω εμείς στην ίδια την διεξαγωγή της συζήτησης; Κι εκεί που στέκεσαι τώρα, πάνω στο ρήγμα είναι επικίνδυνα, γιατί εγώ με την σιωπή, δε μπορώ να σε φυλάξω.
☞ Ας είναι ευλογημένη η σιωπή! Γιατί μέσα σ' αυτήν θα μ' ακούσεις να μιλώ. Χαλίλ ΓκιμπράνΝένα Ε.
Οι "μπερδεμένοι" άνθρωποι...
2020-10-25
Οι άνθρωποι δεν είναι μπερδεμένοι. Τους μπερδεύουν αυτοί που τους λένε ότι δεν είναι φυσιολογικοί. Μέγα λάθος! Μπερδεμένοι και μη φυσιολογικοί ήταν παλιά με τις πεπερασμένες αντιλήψεις και ταμπέλες ματαιότητας που έβαζαν. Τώρα πια οι άνθρωποι τείνουν προς το φυσιολογικό όταν αναζητούν την αυτογνωσία, την αποδοχή και αγάπη του εαυτού τους.
Μέλι από δηλητήριο...
2020-10-21
Όσο μεγάλωνα ένιωθα τη ζωή να προσπερνά, κάθε μέρα έχανα την παιδικότητα μου, η αθωότητα ξεθώριαζε. Με τα χέρια κάλυπτα το πρόσωπο μου, κρυβόμουν από τον κόσμο. Το μέλλον σχεδόν αβέβαιο, πάλευε να μου ανοίγει τα μάτια, να ανοίγει παράθυρα σε ορίζοντες πρωτόγνωρους μα συνάμα παράτολμους.